ΔΗΙΔΑΜΕΙΑ, σύζυγος του ΑΧΙΛΛΕΑ, μητέρα του ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΥ, θυγατέρα του βασιλέα της Σκύρου ΛΥΚΟΜΗΔΗ, που ήταν γιος του ΚΡΕΟΝΤΑ.ΔΗΙΚΟΩΝ
ΔΗΙΜΑΧΟΣ ή ΔΑΙΜΑΧΟΣ (Δηίμαχος ή Δαϊμαχος) Ιστοριογράφος εκ Πλαταιών, Γ’ π.Χ.
ΔΗΙΟΠΙΤΗΣΔΗΙΟΧΟΣ
ΔΗΪΠΥΛΗ - (μητέρα ΔΙΟΜΗΔΟΥΣ )
ΔΗΙΠΥΡΟΣ
ΔΗΙΦΟΒΟΣ (Δηίφοβος) Ο ανδρειότερος μετά τον Έκτορα υιός του Πριάμου.
ΔΗΙΦΟΝΤΗΣ Τρισέγγονος του Ηρακλή, βασίλευσε στο Άργος .
ΔΗΜΑΔΗΣ (Δημάδης) Αθηναίος ρήτορας (380-320 π.Χ.)
ΔΗΜΑΡΑΤΟΣ (Εξόριστος βασιλιάς της Σπάρτης, σύμβουλος του Ξέρξη την εποχή των Θερμοπυλών)
ΔΗΜΑΡΕΤΗ
ΔΗΜΗΤΗΡ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (Δημήτριος) Όνομα (α) Μακεδόνων Βασιλέων, (β) Έλληνος βασιλέως της Βακτριανής, (γ) Ελλήνων Βασιλέων της Συρίας, (δ) Δημήτριος ο Βυζάντιος, περιπατητικός φιλόσοφος Α’ π.Χ., (ε) Δημήτριος ο Σκήψιος, ιστορικός Β’ π.Χ., (στ) Δημήτριος ο Φαληρεύς, Αθηναίος πολιτικός και περιπατητικός φιλόσοφος (350-283 π.Χ.).
ΔΗΜΟΔΟΚΟΣ
ΔΗΜΟΚΟΩΝ
ΔΗΜΟΛΕΩΝ
ΔΗΜΟΝΙΚΗ
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ (δήμος+ σθένος) η δύναμη του λαού.
ΔΗΜΟΣΤΡΑΤΟΣ (Δημόστρατος) Αθηναίος δημαγωγός κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο.
ΔΗΜΩ
ΔΙΑΙΟΣ (Δίαιος) Στρατηγός της Αχαϊκής Συμπολιτείας, αυτοκτόνησε μετά την ήττα από τους Ρωμαίους στην Κόρινθο 164 π.Χ.
ΔΙΔΥΜΟΣ (Δίδυμος) Γραμματικός και κριτικός της Αλεξανδρινής σχολής.
ΔΙΔΩ - Κόρη του βασιλιά της Τύρου Αγήνορος, αδελφή του Πυγμαλίωνος.
ΔΙΟΓΕΝΕΙΑ κόρη του ΚΗΦΙΣΣΟΥ, σύζυγος του ΦΡΑΣΙΜΟΥ και μήτηρ της ΠΡΑΞΙΘΕΑΣ, συζύγου του ΕΡΕΧΘΕΩΣ. ( Απολλόδωρος ΙΙΙ,196)
ΔΙΟΓΕΝΗΣ Λαέρτιος , (Ζευς+γένος) ο Θεογένητος στο 9ο Βιβλίο του λέει για τον Ξενοφάνη: "...αγοράστηκε σαν δούλος και ελευθερώθηκε από τους Πυθαγόρειους Παρμενίσκο και Ορεστάδη, όπως λέει ο Φαβωρίνος στο πρώτο των "Απομνημονευμάτων" "
ΔΙΟΔΟΤΟΣ (Διόδοτος) Έλληνες βασιλείς της Βακτριανής.
ΔΙΟΔΩΡΑ (Διοδώρα) Μητέρα του Ξενοφώντος σύζυγος του Γρύλλου.
ΔΙΟΚΛΗΣ
ΔΙΟΜΕΔΟΝΤΑΣ
ΔΙΟΜΗΔΗΣ (Διός+ μέδων:άρχων) ο άρχων με θεία δύναμη. Ορθότερη γραφή του Διομίδης.
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ (Διονύσιος) Όνομα (α) τυράννων των Συρακουσών, (β) Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς, τεχνογράφος και ιστοριογράφος Α’ μ.Χ. (Ρώμη), (γ) Διονύσιος ο Θράξ, Αλεξανδρινός γραμματικός Β’ π.Χ., κ.ά.
ΔΙΟΝΥΣΟΔΩΡΟΣ ο Μήλιος (2-1 αι. Π.Χ.) Οι αναφορές σε αυτόν δείχνουν ότι ήταν γεωμέτρης και ότι καταγόταν από τη Μήλο (Στράβων, Πλίνιος)
ΔΙΟΠΕΙΘΗΣ
ΔΙΟΣ
ΔΙΟΤΙΜΑ ( ιέρεια Μαντινείας, δίδαξε φιλοσοφία τον ΣΩΚΡΑΤΗ )
ΔΙΟΤΙΜΑ - ( ιέρεια Μαντινείας, δίδαξε φιλοσοφία τον ΣΩΚΡΑΤΗ )
ΔΙΟΦΑΝΗΣ (Διοφάνης) Στρατηγός της Αχαϊκής Συμπολιτείας, Β’ π.Χ.
ΔΙΟΧΑΙΤΑ
ΔΙΟΧΑΙΤΑΣ
ΔΙΦΡΙΔΑΣ
ΔΙΩΝΑΣΣΑ
ΔΙΩΝΥΣΟΣ
ΔΙΩΡΗΣ
ΔΟΛΙΟΣ
ΔΙΟΜΗΔΗΣ (Διός+ μέδων:άρχων) ο άρχων με θεία δύναμη. Ορθότερη γραφή του Διομίδης.
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ (Διονύσιος) Όνομα (α) τυράννων των Συρακουσών, (β) Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς, τεχνογράφος και ιστοριογράφος Α’ μ.Χ. (Ρώμη), (γ) Διονύσιος ο Θράξ, Αλεξανδρινός γραμματικός Β’ π.Χ., κ.ά.
ΔΙΟΝΥΣΟΔΩΡΟΣ ο Μήλιος (2-1 αι. Π.Χ.) Οι αναφορές σε αυτόν δείχνουν ότι ήταν γεωμέτρης και ότι καταγόταν από τη Μήλο (Στράβων, Πλίνιος)
ΔΙΟΠΕΙΘΗΣ
ΔΙΟΣ
ΔΙΟΤΙΜΑ ( ιέρεια Μαντινείας, δίδαξε φιλοσοφία τον ΣΩΚΡΑΤΗ )
ΔΙΟΤΙΜΑ - ( ιέρεια Μαντινείας, δίδαξε φιλοσοφία τον ΣΩΚΡΑΤΗ )
ΔΙΟΦΑΝΗΣ (Διοφάνης) Στρατηγός της Αχαϊκής Συμπολιτείας, Β’ π.Χ.
ΔΙΟΧΑΙΤΑ
ΔΙΟΧΑΙΤΑΣ
ΔΙΦΡΙΔΑΣ
ΔΙΩΝΑΣΣΑ
ΔΙΩΝΥΣΟΣ
ΔΙΩΡΗΣ
ΔΟΛΙΟΣ
ΔΟΛΟΠΙΩΝ
ΔΟΛΟΨ
ΔΟΛΩΝ
ΔΟΡΥΚΛΟΣ
ΔΟΥΡΙΣ (Δούρις) Αγγειογράφος του Ε’ π.Χ.
ΔΡΑΚΙΟΣ
ΔΟΛΟΨ
ΔΟΛΩΝ
ΔΟΡΥΚΛΟΣ
ΔΟΥΡΙΣ (Δούρις) Αγγειογράφος του Ε’ π.Χ.
ΔΡΑΚΙΟΣ
ΔΡΗΣΟΣ
ΔΡΑΚΩΝ (Δράκων) Ο πρώτος νομοθέτης των Αθηνών, Ζ’ π.Χ.
ΔΡΥΑΣ
ΔΡΥΟΨ
ΔΥΜΑΣ
ΔΥΝΑΜΕΝΗ
ΔΩΡΙΔΑ - Μητέρα των Νηρηίδων.
ΔΩΡΙΣ
ΔΩΡΙΣΘΟΣ.
ΔΩΣΙΘΕΑ
ΔΩΤΩ
ΕΙΔΟΘΕΗ
ΕΙΛΕΙΘΥΙΑ
ΔΡΑΚΩΝ (Δράκων) Ο πρώτος νομοθέτης των Αθηνών, Ζ’ π.Χ.
ΔΡΥΑΣ
ΔΡΥΟΨ
ΔΥΜΑΣ
ΔΥΝΑΜΕΝΗ
ΔΩΡΙΔΑ - Μητέρα των Νηρηίδων.
ΔΩΡΙΣ
ΔΩΡΙΣΘΟΣ.
ΔΩΣΙΘΕΑ
ΔΩΤΩ
ΕΙΔΟΘΕΗ
ΕΙΛΕΙΘΥΙΑ
ΕΚΑΒΗ
ΕΙΡΗΝΗ, θυγατέρα του Δία και της Θέμιδος, αδελφή της Ευνομίας.
ΕΚΑΜΗΔΗ
ΕΚΠΡΕΠΗΣ
ΈΚΤΩΡ
ΕΚΦΑΝΗΣ
ΈΚΦΑΝΤΟΣ
ΕΚΦΑΝΤΟΣ (Έκφαντος) Πυθαγόρειος φιλόσοφος και αστρονόμος εκ Συρακουσών ή εκ Κρότωνος.
ΈΛΑΤΟΣ
ΕΛΑΤΡΕΥΣ
ΕΛΕΙΟΣ
ΕΛΕΝΗ
ΈΛΕΝΟΣ
ΕΛΙΚΑΩΝ
ΕΛΙΚΩΝΙΣ ( θυγατέρα ΘΕΣΠΙΟΥ )
ΈΛΛΗΝ
ΕΛΟΡΙΣ
ΕΛΠΗΝΩΡ
ΕΙΡΗΝΗ, θυγατέρα του Δία και της Θέμιδος, αδελφή της Ευνομίας.
ΕΚΑΜΗΔΗ
ΕΚΠΡΕΠΗΣ
ΈΚΤΩΡ
ΕΚΦΑΝΗΣ
ΈΚΦΑΝΤΟΣ
ΕΚΦΑΝΤΟΣ (Έκφαντος) Πυθαγόρειος φιλόσοφος και αστρονόμος εκ Συρακουσών ή εκ Κρότωνος.
ΈΛΑΤΟΣ
ΕΛΑΤΡΕΥΣ
ΕΛΕΙΟΣ
ΕΛΕΝΗ
ΈΛΕΝΟΣ
ΕΛΙΚΑΩΝ
ΕΛΙΚΩΝΙΣ ( θυγατέρα ΘΕΣΠΙΟΥ )
ΈΛΛΗΝ
ΕΛΟΡΙΣ
ΕΛΠΗΝΩΡ
ΕΝΙΠΠΕΥΣ
ΕΛΠΙΝΙΚΗ - (Ελπινίκη) Θυγάτειρα του Μιλτιάδου ετεροθαλής αδελφή του Κίμωνα.
ΕΜΠΕΔΙΑΣ
ΕΝΔΥΜΙΩΝ (Ενδημιών) Υιός του Αεθλίου και της Καλύκης ή του Διός και της Πρωτογενείας, υπερβολικά ωραίος νεανίας φέρεται και ως σοφός και αστρολόγος. (σήμερα, αστεροειδής υπ. Αριθμ. 342)
ΈΝΝΟΜΟΣ
ΈΝΤΙΜΟΣ
ΕΝΥΕΥΣ
ΕΝΥΩ
ΕΞΑΡΧΟΣ
ΕΞΗΚΕΣΤΙΔΗΣ πατέρας του Σόλωνα
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ (επί+ άμεινον) ο προοδευτικός.
ΕΠΕΙΓΕΥΣ
ΕΠΕΙΟΣ
ΕΠΗΡΑΤΟΣ
ΕΠΙΚΑΣΤΗ
ΕΛΠΙΝΙΚΗ - (Ελπινίκη) Θυγάτειρα του Μιλτιάδου ετεροθαλής αδελφή του Κίμωνα.
ΕΜΠΕΔΙΑΣ
ΕΝΔΥΜΙΩΝ (Ενδημιών) Υιός του Αεθλίου και της Καλύκης ή του Διός και της Πρωτογενείας, υπερβολικά ωραίος νεανίας φέρεται και ως σοφός και αστρολόγος. (σήμερα, αστεροειδής υπ. Αριθμ. 342)
ΈΝΝΟΜΟΣ
ΈΝΤΙΜΟΣ
ΕΝΥΕΥΣ
ΕΝΥΩ
ΕΞΑΡΧΟΣ
ΕΞΗΚΕΣΤΙΔΗΣ πατέρας του Σόλωνα
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ (επί+ άμεινον) ο προοδευτικός.
ΕΠΕΙΓΕΥΣ
ΕΠΕΙΟΣ
ΕΠΗΡΑΤΟΣ
ΕΠΙΚΑΣΤΗ
ΕΡΙΦΥΛΗ
ΕΠΙΚΛΗΣ
ΕΠΙΚΛΗΣ
ΕΠΗΡΙΤΟΣ
ΕΠΙΚΥΔΗΣ Δημαγωγός Αθηναίος, αντίπαλος του Θεμιστοκλή.
ΕΠΙΚΥΔΙΔΑΣ
ΕΠΙΜΕΝΙΔΗΣ, από την Κνωσό υιός του Φαιστίου.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΟΣ
ΕΠΙΤΑΔΕΥΣ
ΕΡΑΤΩ (ερώ: αγαπώ) η αξιολάτρευτη, Μούσα
ΕΡΓΑΝΗ - Προσωνύμιο της Αθηνάς.
ΕΡΕΤΜΕΥΣ
ΕΡΕΥΘΑΛΙΩΝ
ΕΡΕΧΘΕΥΣ
ΕΠΙΚΥΔΗΣ Δημαγωγός Αθηναίος, αντίπαλος του Θεμιστοκλή.
ΕΠΙΚΥΔΙΔΑΣ
ΕΠΙΜΕΝΙΔΗΣ, από την Κνωσό υιός του Φαιστίου.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΟΣ
ΕΠΙΤΑΔΕΥΣ
ΕΡΑΤΩ (ερώ: αγαπώ) η αξιολάτρευτη, Μούσα
ΕΡΓΑΝΗ - Προσωνύμιο της Αθηνάς.
ΕΡΕΤΜΕΥΣ
ΕΡΕΥΘΑΛΙΩΝ
ΕΡΕΧΘΕΥΣ
ΕΡΙΧΘΟΝΙΟΣ
ΕΡΙΣ Αδελφή του Άρη .
ΕΡΙΣ - Αδελφή του Άρη .
ΕΡΙΦΥΛΗ - (έρι: πολύ+ φύλον) η έξοχη των γυναικών.
ΕΡΙΩΠΙΣ
ΕΡΜΗΣ
ΕΡΜΙΑΣ, μαθητής του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη
ΕΡΜΙΟΝΗ
ΕΡΜΙΠΠΗ
ΕΡΜΙΠΠΟΣ
ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ (συνομιλεί με τον Σωκράτη στον Κρατύλο του Πλάτωνος)
ΕΡΜΟΔΟΤΟΣ (Λυρικός Ποιητής)
ΕΡΜΟΚΛΗΣ
Ερμοκράτης και Έυφημος, Θουκιδίδης βιβλίοζ §75 Κλεανδρίδης, Θουκιδίδης βιβλίοζ §93
ΕΡΠΥΛΛΙΔΑ, δεύτερη γυναίκα του Αριστοτέλη
ΕΡΣΗ
ΕΡΥΘΡΑ ΄μια εκ των Θεσπιάδων.
ΕΡΥΛΑΟΣ
ΕΡΥΜΑΣ
ΕΡΥΞΩ. (σύζυγος του Αρκεσιλάου,γιου του Οδυσσέα και της Πηνελόπης)
ΕΣΤΙΑ, η Θεά της οικογένειας.
ΕΤΕΟΚΛΗΣ (ετεός: αληθής+ κλέος) ο έχων αληθινή δόξα
ΕΥΑΓΟΡΑΣ (ευ+ αγορεύω) ο καλός ομιλητής.
ΕΥΑΝΘΗΣ
ΕΥΑΝΘΗΣ Γιος του Οινοπίωνος από την Κρήτη.
ΕΥΑΡΧΙΠΠΟΣ
ΕΥΒΙΟΣ (Εύβιος) (α) Υιός του Μέγητος και της Περιβοίας, φονευθείς υπό του Νεοπτολέμου, (β) Όνομα αρκετών επιφανών Αθηναίων, (γ) Στωικός φιλόσοφος, (δ) Θηβαίος γλύπτης, κλπ.
ΕΥΒΟΙΟΣ (Εύβοιος) Όνομα αρχαίου ποιητή εκ Πάρου.
ΕΥΒΟΥΛΙΔΗΣ, αντίπαλος και εχθρός του Αριστοτέλη.
ΕΥΒΟΥΛΟΣ (Εύβουλος) Όνομα (α) Αθηναίου στρατηγού κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο, (β) Αθηναίου σοφιστού, (γ) Αθηναίου πολιτικού του Δ’ π.Χ. (δ) κωμικού ποιητή, (ε) Αλεξανδρινού φιλοσόφου (Β’π.Χ.), κλπ.
ΕΥΔΑΜΙΔΑΣ (Ευδαμίδας) Όνομα βασιλέων της Σπάρτης
ΕΥΔΑΜΟΣ
ΕΥΔΑΜΟΣ (Εύδαμος) Όνομα στρατηγών και ναυάρχων της Αλεξανδρινής εποχής.
ΕΥΔΙΟΣ
Ευδοξία - (ευ+ δόξα) η έχουσα καλή φήμη.
ΕΥΔΩΡΟΣ
ΕΥΔΩΡΟΣ (Εύδωρος) (α) Υιός του Ερμού και της Πολυμήλης, (β) Φιλόσοφος εξ Αλεξανδρείας (Β’π.Χ.)
ΕΥΕΛΘΩΝ (Ευέλθων) Βασιλεύς της Σαλαμίνος (Κύπρος) 527 π.Χ.
ΕΥΕΛΠΙΣΤΟΣ (Ευέλπιστος) Διάσημος χειρουργός, έζησε στην Ρώμη την εποχή του Τιβερίου.
ΕΥΕΡΓΙΔΗΣ (Ευεργίδης) Αθηναίος αγγειογράφος, ΣΤ’ π.Χ.
ΕΥΕΤΙΩΝ (Ευετίων) (α) Αθηναίος στρατηγός (414 π.Χ.), (β) Αθηναίος ναύαρχος (324 π.Χ.), κ.ά.
Ευήμερος
ΕΥΗΜΕΡΟΣ: (4ος - 3ος αιώνας π.χ.) Φιλόσοφος από τη Μεσσήνη ή από την Τεγέα ή από την Κω, έγινε διάσημος με το έργο του "Ιερά αναγραφή" στο οποίο προσπάθησε να αποδείξει ότι οι θεοί και ήρωες της μυθολογίας ήταν άνθρωποι που διακρίθηκαν στη ζωή και θεοποιήθηκαν μετά το θάνατό τους.
ΕΥΗΝΙΝΗ
ΕΥΗΝΟΣ
ΕΥΗΝΩΡ
ΕΥΙΠΠΟΣ
ΕΥΚΛΕΙΔΑΣ
ΕΥΚΤΗΜΩΝ (Ευκτήμων) Όνομα (α) Αθηναίου αστρονόμου (432 π.Χ.), (β) Άρχοντος των Αθηνών (408 π.Χ.), (γ) Αθηναίου στρατηγού (412 π.Χ.), κ.ά.
ΕΥΜΑΙΟΣ
ΕΥΜΗΔΗΣ
ΕΡΙΣ Αδελφή του Άρη .
ΕΡΙΣ - Αδελφή του Άρη .
ΕΡΙΦΥΛΗ - (έρι: πολύ+ φύλον) η έξοχη των γυναικών.
ΕΡΙΩΠΙΣ
ΕΡΜΗΣ
ΕΡΜΙΑΣ, μαθητής του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη
ΕΡΜΙΟΝΗ
ΕΡΜΙΠΠΗ
ΕΡΜΙΠΠΟΣ
ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ (συνομιλεί με τον Σωκράτη στον Κρατύλο του Πλάτωνος)
ΕΡΜΟΔΟΤΟΣ (Λυρικός Ποιητής)
ΕΡΜΟΚΛΗΣ
Ερμοκράτης και Έυφημος, Θουκιδίδης βιβλίοζ §75 Κλεανδρίδης, Θουκιδίδης βιβλίοζ §93
ΕΡΠΥΛΛΙΔΑ, δεύτερη γυναίκα του Αριστοτέλη
ΕΡΣΗ
ΕΡΥΘΡΑ ΄μια εκ των Θεσπιάδων.
ΕΡΥΛΑΟΣ
ΕΡΥΜΑΣ
ΕΡΥΞΩ. (σύζυγος του Αρκεσιλάου,γιου του Οδυσσέα και της Πηνελόπης)
ΕΣΤΙΑ, η Θεά της οικογένειας.
ΕΤΕΟΚΛΗΣ (ετεός: αληθής+ κλέος) ο έχων αληθινή δόξα
ΕΥΑΓΟΡΑΣ (ευ+ αγορεύω) ο καλός ομιλητής.
ΕΥΑΝΘΗΣ
ΕΥΑΝΘΗΣ Γιος του Οινοπίωνος από την Κρήτη.
ΕΥΑΡΧΙΠΠΟΣ
ΕΥΒΙΟΣ (Εύβιος) (α) Υιός του Μέγητος και της Περιβοίας, φονευθείς υπό του Νεοπτολέμου, (β) Όνομα αρκετών επιφανών Αθηναίων, (γ) Στωικός φιλόσοφος, (δ) Θηβαίος γλύπτης, κλπ.
ΕΥΒΟΙΟΣ (Εύβοιος) Όνομα αρχαίου ποιητή εκ Πάρου.
ΕΥΒΟΥΛΙΔΗΣ, αντίπαλος και εχθρός του Αριστοτέλη.
ΕΥΒΟΥΛΟΣ (Εύβουλος) Όνομα (α) Αθηναίου στρατηγού κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο, (β) Αθηναίου σοφιστού, (γ) Αθηναίου πολιτικού του Δ’ π.Χ. (δ) κωμικού ποιητή, (ε) Αλεξανδρινού φιλοσόφου (Β’π.Χ.), κλπ.
ΕΥΔΑΜΙΔΑΣ (Ευδαμίδας) Όνομα βασιλέων της Σπάρτης
ΕΥΔΑΜΟΣ
ΕΥΔΑΜΟΣ (Εύδαμος) Όνομα στρατηγών και ναυάρχων της Αλεξανδρινής εποχής.
ΕΥΔΙΟΣ
Ευδοξία - (ευ+ δόξα) η έχουσα καλή φήμη.
ΕΥΔΩΡΟΣ
ΕΥΔΩΡΟΣ (Εύδωρος) (α) Υιός του Ερμού και της Πολυμήλης, (β) Φιλόσοφος εξ Αλεξανδρείας (Β’π.Χ.)
ΕΥΕΛΘΩΝ (Ευέλθων) Βασιλεύς της Σαλαμίνος (Κύπρος) 527 π.Χ.
ΕΥΕΛΠΙΣΤΟΣ (Ευέλπιστος) Διάσημος χειρουργός, έζησε στην Ρώμη την εποχή του Τιβερίου.
ΕΥΕΡΓΙΔΗΣ (Ευεργίδης) Αθηναίος αγγειογράφος, ΣΤ’ π.Χ.
ΕΥΕΤΙΩΝ (Ευετίων) (α) Αθηναίος στρατηγός (414 π.Χ.), (β) Αθηναίος ναύαρχος (324 π.Χ.), κ.ά.
Ευήμερος
ΕΥΗΜΕΡΟΣ: (4ος - 3ος αιώνας π.χ.) Φιλόσοφος από τη Μεσσήνη ή από την Τεγέα ή από την Κω, έγινε διάσημος με το έργο του "Ιερά αναγραφή" στο οποίο προσπάθησε να αποδείξει ότι οι θεοί και ήρωες της μυθολογίας ήταν άνθρωποι που διακρίθηκαν στη ζωή και θεοποιήθηκαν μετά το θάνατό τους.
ΕΥΗΝΙΝΗ
ΕΥΗΝΟΣ
ΕΥΗΝΩΡ
ΕΥΙΠΠΟΣ
ΕΥΚΛΕΙΔΑΣ
ΕΥΚΤΗΜΩΝ (Ευκτήμων) Όνομα (α) Αθηναίου αστρονόμου (432 π.Χ.), (β) Άρχοντος των Αθηνών (408 π.Χ.), (γ) Αθηναίου στρατηγού (412 π.Χ.), κ.ά.
ΕΥΜΑΙΟΣ
ΕΥΜΗΔΗΣ
ΕΥΜΗΛΟΣ
ΕΥΝΗΟΣ
ΕΥΝΟΜΙΑ - (ευ+ νέμω: διανέμω) η δίκαιη χορηγός των αγαθών.
ΕΥΝΟΜΟΣ
ΕΥΠΕΙΘΗΣ
ΕΥΠΟΡΟΣ (Εύπορος) Θεσσαλός γλύπτης (Β’ π.Χ.), και άλλοι.
ΕΥΠΩΛΙΑ
ΕΥΡΙΔΙΚΗ
ΕΥΝΗΟΣ
ΕΥΝΟΜΙΑ - (ευ+ νέμω: διανέμω) η δίκαιη χορηγός των αγαθών.
ΕΥΝΟΜΟΣ
ΕΥΠΕΙΘΗΣ
ΕΥΠΟΡΟΣ (Εύπορος) Θεσσαλός γλύπτης (Β’ π.Χ.), και άλλοι.
ΕΥΠΩΛΙΑ
ΕΥΡΙΔΙΚΗ
ΕΥΡΥΚΛΕΙΑ
ΕΥΡΥΑΔΗΣ
ΕΥΡΥΑΛΟΣ
ΕΥΡΥΑΝΑΞ (Ευρυάναξ) Στρατηγός των Σπαρτιατών
ΕΥΡΥΑΝΑΣΣΑ - (Ευρυάνασσα) Θυγάτηρ του Πακτωλού σύζυγος του Ταντάλου, κ.α.
ΕΥΡΥΑΔΗΣ
ΕΥΡΥΑΛΟΣ
ΕΥΡΥΑΝΑΞ (Ευρυάναξ) Στρατηγός των Σπαρτιατών
ΕΥΡΥΑΝΑΣΣΑ - (Ευρυάνασσα) Θυγάτηρ του Πακτωλού σύζυγος του Ταντάλου, κ.α.
ΕΥΡΥΔΑΜΑΣ
ΕΥΡΥΒΑΤΟΣ ή ΕΥΡΥΒΑΤΗΣ (Ευρύβατος ή Ευρυβάτης) Όνομα αρχαίου απατεώνος εξ Αθηνών ή Αιγίνης, κ.α.
ΕΥΡΥΒΙΑ - (Ευρυβία) Θυγάτηρ του Πόντου και της Γης, αδελφή του Νηρέως.
ΕΥΡΥΒΙΑΔΗΣ (ευρύς+ βία) ο πολύ αυταρχικός.
ΕΥΡΥΒΩΤΑΣ (Ευρυβώτας) Όνομα (α) τοξάρχου του στρατού του Μεγ. Αλεξάνδρου, (β) Δισκοβόλου.
ΕΥΡΥΔΑΜΕΙΑ - ( θυγατέρα του ΔΙΑΚΤΟΡΙΔΗ )
ΕΥΡΥΔΙΚΗ - (ευρύς+ δίκη) η πολύ δίκαιη.
ΕΥΡΥΚΛΕΙΑ - (ευρύς+ κλέος) η πολυένδοξη.
ΕΥΡΥΚΛΕΙΔΑΣ
ΕΥΡΥΛΟΧΟΣ
ΕΥΡΥΜΑΧΟΣ
ΕΥΡΥΜΕΔΟΝΤΑΣ, κατήγορος του Αριστοτέλη για ασέβεια
ΕΥΡΥΜΕΔΩΝ Αθηναίος στρατηγός του Πελοπ. Πολέμου
ΕΥΡΥΜΙΔΗΣ
ΕΥΡΥΒΑΤΟΣ ή ΕΥΡΥΒΑΤΗΣ (Ευρύβατος ή Ευρυβάτης) Όνομα αρχαίου απατεώνος εξ Αθηνών ή Αιγίνης, κ.α.
ΕΥΡΥΒΙΑ - (Ευρυβία) Θυγάτηρ του Πόντου και της Γης, αδελφή του Νηρέως.
ΕΥΡΥΒΙΑΔΗΣ (ευρύς+ βία) ο πολύ αυταρχικός.
ΕΥΡΥΒΩΤΑΣ (Ευρυβώτας) Όνομα (α) τοξάρχου του στρατού του Μεγ. Αλεξάνδρου, (β) Δισκοβόλου.
ΕΥΡΥΔΑΜΕΙΑ - ( θυγατέρα του ΔΙΑΚΤΟΡΙΔΗ )
ΕΥΡΥΔΙΚΗ - (ευρύς+ δίκη) η πολύ δίκαιη.
ΕΥΡΥΚΛΕΙΑ - (ευρύς+ κλέος) η πολυένδοξη.
ΕΥΡΥΚΛΕΙΔΑΣ
ΕΥΡΥΛΟΧΟΣ
ΕΥΡΥΜΑΧΟΣ
ΕΥΡΥΜΕΔΟΝΤΑΣ, κατήγορος του Αριστοτέλη για ασέβεια
ΕΥΡΥΜΕΔΩΝ Αθηναίος στρατηγός του Πελοπ. Πολέμου
ΕΥΡΥΜΙΔΗΣ
ΕΥΡΙΜΟΣ
ΕΥΡΥΝΟΜΗ
ΕΥΡΥΝΟΜΟΣ
ΕΥΡΥΠΥΛΗ - (μια των Αμαζόνων )
ΕΥΡΥΠΥΛΟΣ (Ευρύπυλος) Όνομα (α) ηγεμόνος του Ορμενίου Θεσσαλίας πολεμιστή στην Τροία (β) Υιού του Ποσειδώνος (γ) Υιού του Ηρακλέους, κ.ά.
ΕΥΡΥΠΩΝ
ΕΥΡΥΣΘΕΑΣ
ΕΥΡΥΣΘΕΝΗΣ
Ευρυσθένης (ευρύς+ σθένος) ο καρτερικότατος.
Ευρυσθεύς
Ευρύστρατος
ΕΥΡΥΤΗ - (Ευρύτη) (α) Ατθίς Νύμφη, (β) Ηρωίς εξ Αιτωλίας, κόρη του Ιπποδάμου.
Ευρυτίων ΕΥΡΥΤΟΣ (Εύρυτος) (α) Ένας από τους Γίγαντες φονευθείς από τον Διόνυσο, (β) Ένας εκ των 300 της μάχης των Θερμοπυλών όπου επέμεινε να πολεμήσει καίτοι τυφλός, (γ) Πυθαγόρειος φιλόσοφος, κ.α.
ΕΥΡΥΦΩΝΤΑΣ
ΕΥΡΩΠΗ
ΕΥΣΣΩΡΟΣ
ΕΥΤΕΡΠΗ (ευ+ τέρπω) η πολύ ευχάριστη, Μούσα, προστάτης της λυρικής ποίησης .
ΕΥΤΟΚΙΟΣ (Ευτόκιος) Ευτόκιος ο Ασκαλωνίτης, μαθηματικός του Γ’ μ.Χ. Από τους τελευταίους πλατωνικούς.
ΕΥΤΥΧΗΣ (Ευτύχης) Σφραγιδογλύφος υιός του Διοσκουρίδη, αδελφός και ομότεχνος των Ηροφίλου και Ύλλου. Προερχόμενοι από τας Αιγάς έζησαν στην Ρώμη τον Α’ μ.Χ. Αιώνα.
ΕΥΦΗΜΟΣ
ΕΥΦΗΤΗΣ
ΕΥΦΟΡΒΟΣ
ΕΥΡΥΝΟΜΗ
ΕΥΡΥΝΟΜΟΣ
ΕΥΡΥΠΥΛΗ - (μια των Αμαζόνων )
ΕΥΡΥΠΥΛΟΣ (Ευρύπυλος) Όνομα (α) ηγεμόνος του Ορμενίου Θεσσαλίας πολεμιστή στην Τροία (β) Υιού του Ποσειδώνος (γ) Υιού του Ηρακλέους, κ.ά.
ΕΥΡΥΠΩΝ
ΕΥΡΥΣΘΕΑΣ
ΕΥΡΥΣΘΕΝΗΣ
Ευρυσθένης (ευρύς+ σθένος) ο καρτερικότατος.
Ευρυσθεύς
Ευρύστρατος
ΕΥΡΥΤΗ - (Ευρύτη) (α) Ατθίς Νύμφη, (β) Ηρωίς εξ Αιτωλίας, κόρη του Ιπποδάμου.
Ευρυτίων ΕΥΡΥΤΟΣ (Εύρυτος) (α) Ένας από τους Γίγαντες φονευθείς από τον Διόνυσο, (β) Ένας εκ των 300 της μάχης των Θερμοπυλών όπου επέμεινε να πολεμήσει καίτοι τυφλός, (γ) Πυθαγόρειος φιλόσοφος, κ.α.
ΕΥΡΥΦΩΝΤΑΣ
ΕΥΡΩΠΗ
ΕΥΣΣΩΡΟΣ
ΕΥΤΕΡΠΗ (ευ+ τέρπω) η πολύ ευχάριστη, Μούσα, προστάτης της λυρικής ποίησης .
ΕΥΤΟΚΙΟΣ (Ευτόκιος) Ευτόκιος ο Ασκαλωνίτης, μαθηματικός του Γ’ μ.Χ. Από τους τελευταίους πλατωνικούς.
ΕΥΤΥΧΗΣ (Ευτύχης) Σφραγιδογλύφος υιός του Διοσκουρίδη, αδελφός και ομότεχνος των Ηροφίλου και Ύλλου. Προερχόμενοι από τας Αιγάς έζησαν στην Ρώμη τον Α’ μ.Χ. Αιώνα.
ΕΥΦΗΜΟΣ
ΕΥΦΗΤΗΣ
ΕΥΦΟΡΒΟΣ
ΕΥΧΗΝΩΡ
ΕΥΦΟΡΙΩΝ είχε τρεις γιους τον Αισχύλο τον Αμεινία και τον Κυναίγειρο και οι τρεις πολέμησαν ηρωικά κατά τους Μηδικούς πολέμους
ΕΥΦΡΑΝΩΡ (Ευφράνωρ) (α) Γλύπτης, σύγχρονος του Πραξιτέλους, (β) Ρόδιος ναυτικός, κ.α.
ΕΦΙΑΛΤΗΣ (Εφιάλτης) (α) Υιός του Αλωέως, αδελφός του Ώτου (μυθολογία),
ΕΧΕΚΛΗΣ
ΕΧΕΜΒΡΟΤΟΣ (Λυρικός Ποιητής)
ΕΧΕΠΩΛΟΣ
ΕΧΕΣΤΡΑΤΟΣ.
ΈΧΕΤΟΣ
ΕΥΦΟΡΙΩΝ είχε τρεις γιους τον Αισχύλο τον Αμεινία και τον Κυναίγειρο και οι τρεις πολέμησαν ηρωικά κατά τους Μηδικούς πολέμους
ΕΥΦΡΑΝΩΡ (Ευφράνωρ) (α) Γλύπτης, σύγχρονος του Πραξιτέλους, (β) Ρόδιος ναυτικός, κ.α.
ΕΦΙΑΛΤΗΣ (Εφιάλτης) (α) Υιός του Αλωέως, αδελφός του Ώτου (μυθολογία),
ΕΧΕΚΛΗΣ
ΕΧΕΜΒΡΟΤΟΣ (Λυρικός Ποιητής)
ΕΧΕΠΩΛΟΣ
ΕΧΕΣΤΡΑΤΟΣ.
ΈΧΕΤΟΣ
ΕΧΕΦΡΩΝ
ΕΧΕΫΚΟΣ
ΕΧΙΟΣ
ΕΧΕΫΚΟΣ
ΕΧΙΟΣ
ΖΕΥΣ
ΖΕΝΩΝ
ΖΕΥΞΙΔΑΜΟΣ
ΖΕΥΞΙΔΑΣ
ΖΕΥΞΙΠΠΟΣ
ΖΗΘΟΣ
ΖΩΠΥΡΟΣ
ΉΒΗ (ήβη: ακμή) η πάντοτε θαλερή, νέα
ΗΓΗΣΙΚΛΗΣ, βασιλιάς της Σπάρτης (Ηρόδοτος βιβλίοα §65)
ΗΓΗΣΙΣΤΡΑΤΟΣ & Ιοφών - Υιοί (από παράνομο γάμο) του Πεισιστράτου
ΗΔΕΙΑ
ΗΕΤΙΩΝ
ΗΙΟΝΕΥΣ
ΗΛΕΚΤΡΑ αδελφή του ΟΡΕΣΤΗ κόρη του ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑ και της ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑΣ, (ηλέκτωρ: ο ακτινοβολών ήλιος) η ακτινοβολούσα από χάρη
ΗΛΙΞ
ΗΝΙΟΠΕΥΣ
ΉΝΟΨ
ΗΠΟΤΙΔΗΣ
ΖΕΝΩΝ
ΖΕΥΞΙΔΑΜΟΣ
ΖΕΥΞΙΔΑΣ
ΖΕΥΞΙΠΠΟΣ
ΖΗΘΟΣ
ΖΩΠΥΡΟΣ
ΉΒΗ (ήβη: ακμή) η πάντοτε θαλερή, νέα
ΗΓΗΣΙΚΛΗΣ, βασιλιάς της Σπάρτης (Ηρόδοτος βιβλίοα §65)
ΗΓΗΣΙΣΤΡΑΤΟΣ & Ιοφών - Υιοί (από παράνομο γάμο) του Πεισιστράτου
ΗΔΕΙΑ
ΗΕΤΙΩΝ
ΗΙΟΝΕΥΣ
ΗΛΕΚΤΡΑ αδελφή του ΟΡΕΣΤΗ κόρη του ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑ και της ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑΣ, (ηλέκτωρ: ο ακτινοβολών ήλιος) η ακτινοβολούσα από χάρη
ΗΛΙΞ
ΗΝΙΟΠΕΥΣ
ΉΝΟΨ
ΗΠΟΤΙΔΗΣ
ΗΡΑΚΛΕΗΣ
ΉΡΑ
ΗΡΑΚΛΕΙΔΗΣ στη "Σατύρου επιτομή", θέλησε (ο Ζήνων) να ανατρέψει τον τύραννο Νέαρχο -άλλοι λένε τον Διομέδοντα - και συνελήφθη (ο Ζήνων)
ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ ήταν γιος του Βλόσωνος
ΗΡΑΚΛΗ
ΗΡΙΓΟΝΗ - ( γέννησε τον ΣΤΑΦΥΛΟΝ με τον ΔΙΟΝΥΣΟ )
ΗΡΙΠΠΙΔΑΣ
ΗΡΟΔΙΚΟΣ
ΗΡΟΦΙΛΗ - Μια από τις Σίβυλλες.
Ηρώ - (Ήρα) η προσωποποίηση της Θεάς Ήρας
ΗΡΩΔΙΑΝΟΣ
ΉΡΩΣ, επωνυμία του Διονύσου
ΗΦΑΙΣΤΙΩΝ.
ΉΦΑΙΣΤΟΣ
ΉΡΑ
ΗΡΑΚΛΕΙΔΗΣ στη "Σατύρου επιτομή", θέλησε (ο Ζήνων) να ανατρέψει τον τύραννο Νέαρχο -άλλοι λένε τον Διομέδοντα - και συνελήφθη (ο Ζήνων)
ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ ήταν γιος του Βλόσωνος
ΗΡΑΚΛΗ
ΗΡΙΓΟΝΗ - ( γέννησε τον ΣΤΑΦΥΛΟΝ με τον ΔΙΟΝΥΣΟ )
ΗΡΙΠΠΙΔΑΣ
ΗΡΟΔΙΚΟΣ
ΗΡΟΦΙΛΗ - Μια από τις Σίβυλλες.
Ηρώ - (Ήρα) η προσωποποίηση της Θεάς Ήρας
ΗΡΩΔΙΑΝΟΣ
ΉΡΩΣ, επωνυμία του Διονύσου
ΗΦΑΙΣΤΙΩΝ.
ΉΦΑΙΣΤΟΣ
ΘΑΛΠΙΟΣ
ΘΑΛΕΙΑ
ΘΑΛΕΙΑ, θάλλω) η δροσερή, η ωραία, Μούσα προστάτης της κωμωδίας
ΘΑΛΗΣΤΡΙΑ. (βασίλισσα των αμαζόνων επί Μ. Αλεξάνδρου)
ΘΑΛΛΙΣ
ΘΑΛΥΣΙΟΣ
ΘΑΜΑΡΗΣ
ΘΑΜΥΡΙΣ Νικητής στην ωδή κατά τους Πυθικούς αγώνες.
ΘΑΡΣΙΠΠΟΣ
ΘΕΑΙΗΤΟΣ ο Αθηναίος, (417-369 π.Χ.) Μαθητής του Πλάτωνα και αργότερα καθηγητής της Ακαδημίας, συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη των μαθηματικών της σχολής, προ του Ευδόξου, ο Πλάτωνας του αφιέρωσε τον διάλογο "Θεαίτητος".
ΘΕΑΝΩ
Θέμις - (τίθημι> θεσμός) η θεά του Δικαίου, η άκρως δίκαιη.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΙΑ
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ (θέμις+ κλέος) ο ένδοξος υπερασπιστής του δικαίου.
ΘΕΟΓΕΝΗΣ ( Αθηναίος στρατηγός , ένας των Τριάκοντα Τυράννων )
ΘΕΟΓΝΙΣ
ΘΕΟΔΟΥΣΑ
ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ
ΘΕΟΛΥΚΟΣ (Θεόλυκος) Επικός ποιητής των Αλεξανδρινών χρόνων.
ΘΕΟΜΝΗΣΤΟΣ (Θεομνήστος) Ακαδημαϊκός Πλατωνικός φιλόσοφος της «Νέας Ακαδημείας», Α’ π.Χ.
ΘΕΟΠΟΜΠΟΣ (Θεόπομπος) Όνομα (α) ιστορικού και ρήτορος εκ Χίου, Δ’ π.Χ., (β) Αθηναίου κωμωδιογράφου (γ), Βασιλέως της Σπάρτης.
ΘΕΟΠΡΟΠΟΣ (Θεόπροπος) Γλύπτης της αρχαιότητος, εφιλοτέχνησε αγάλματα στους Δελφούς.
ΘΕΡΣΙΠΠΟΣ ή κατ΄ άλλους Ο ΕΥΚΛΗΣ ήταν ο μαραθωνοδρόμος που αμέσως μετά την νικηφόρο μάχη κάλυψε την απόσταση από τον Μαραθώνα στην Αθήνα για να αναγγείλει το χαρούμενο μήνυμα ‘’ ΧΑΙΡΕΤΕ ΝΙΚΩΜΕΝ ‘’ και να ξεψυχήσει . Πλούταρχος Ηθικά 347.
Θερσίτης
ΘΑΛΕΙΑ
ΘΑΛΕΙΑ, θάλλω) η δροσερή, η ωραία, Μούσα προστάτης της κωμωδίας
ΘΑΛΗΣΤΡΙΑ. (βασίλισσα των αμαζόνων επί Μ. Αλεξάνδρου)
ΘΑΛΛΙΣ
ΘΑΛΥΣΙΟΣ
ΘΑΜΑΡΗΣ
ΘΑΜΥΡΙΣ Νικητής στην ωδή κατά τους Πυθικούς αγώνες.
ΘΑΡΣΙΠΠΟΣ
ΘΕΑΙΗΤΟΣ ο Αθηναίος, (417-369 π.Χ.) Μαθητής του Πλάτωνα και αργότερα καθηγητής της Ακαδημίας, συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη των μαθηματικών της σχολής, προ του Ευδόξου, ο Πλάτωνας του αφιέρωσε τον διάλογο "Θεαίτητος".
ΘΕΑΝΩ
Θέμις - (τίθημι> θεσμός) η θεά του Δικαίου, η άκρως δίκαιη.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΙΑ
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ (θέμις+ κλέος) ο ένδοξος υπερασπιστής του δικαίου.
ΘΕΟΓΕΝΗΣ ( Αθηναίος στρατηγός , ένας των Τριάκοντα Τυράννων )
ΘΕΟΓΝΙΣ
ΘΕΟΔΟΥΣΑ
ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ
ΘΕΟΛΥΚΟΣ (Θεόλυκος) Επικός ποιητής των Αλεξανδρινών χρόνων.
ΘΕΟΜΝΗΣΤΟΣ (Θεομνήστος) Ακαδημαϊκός Πλατωνικός φιλόσοφος της «Νέας Ακαδημείας», Α’ π.Χ.
ΘΕΟΠΟΜΠΟΣ (Θεόπομπος) Όνομα (α) ιστορικού και ρήτορος εκ Χίου, Δ’ π.Χ., (β) Αθηναίου κωμωδιογράφου (γ), Βασιλέως της Σπάρτης.
ΘΕΟΠΡΟΠΟΣ (Θεόπροπος) Γλύπτης της αρχαιότητος, εφιλοτέχνησε αγάλματα στους Δελφούς.
ΘΕΡΣΙΠΠΟΣ ή κατ΄ άλλους Ο ΕΥΚΛΗΣ ήταν ο μαραθωνοδρόμος που αμέσως μετά την νικηφόρο μάχη κάλυψε την απόσταση από τον Μαραθώνα στην Αθήνα για να αναγγείλει το χαρούμενο μήνυμα ‘’ ΧΑΙΡΕΤΕ ΝΙΚΩΜΕΝ ‘’ και να ξεψυχήσει . Πλούταρχος Ηθικά 347.
Θερσίτης
ΘΕΣΣΑΛΟΣ
ΘΕΣΤΩΡ
ΘΕΤΙΣ
ΘΗΒΑΙΟΣ
ΘΗΡΕΥΣ
ΘΗΡΥΚΙΩΝ
ΘΗΡΩ - Τροφός το Άρη
ΘΗΣΕΥΣ
ΘΙΒΡΑΧΟΣ
ΘΟΑΣ
ΘΟΗ
ΘΟΥΚΛΗΣ Θουκιδίδης βιβλίοζ §3
Θουκυδίδης (Θεού+ κύδος: δόξα) ο δοξάζων τον θεό.
ΘΟΩΝ ΘΟΩΤΗΣ
ΘΟΩΣΑ
ΘΡΑΣΙΟΣ
ΘΡΑΣΟΚΛΗΣ
ΘΡΑΣΣΑ - ( γυναίκα του ΙΠΠΩΝΟΥ, μητέρα του ΠΟΛΥΦΟΝΤΗ )
ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΣ (θρασύς+ βουλεύομαι) ο τολμηρά σκεπτόμενος.
ΘΡΑΣΥΜΗΔΗΣ
ΘΡΑΣΥΜΗΛΟΣ ΘΥΕΣΤΗΣ
ΘΥΜΒΡΑΙΟΣ
ΘΥΜΕΛΗ
ΘΥΜΟΙΤΗΣ ΙΑΛΜΕΝΟΣ
ΘΩΡΑΞ
ΊΑΙΡΑ
ΙΑΝΑΣΣΑ
ΙΑΝΕΙΡΑ
ΙΑΝΘΗ
ΙΑΠΕΤΟΣ
ΙΑΣΙΩΝ
ΊΑΣΟΣ
ΙΑΣΩΝ (ίασις: θεραπεία) ο θεραπευτής.
ΙΑΤΡΟΚΛΗΣ
ΙΑΤΡΟΚΛΗΣ
ΙΔΑΙΟΣ
ΊΔΗΣΙΔΟΜΕΝΕΥΣ
ΙΘΑΙΜΕΝΗΣ
ΊΘΑΚΟΣ
ΙΚΑΡΙΟΣΙΚΕΤΑΩΝ
ΊΚΑΡΟΣ
ΙΚΜΑΛΙΟΣ
ΙΛΑΕΙΡΑ Κόρη του Λεύκιππου και αδελφή της Φοίβης. - συζ. Του Διόσκουρου Κάστορα, μ. Του Άναξι.
ΙΛΑΕΙΡΑ - Κόρη του Λεύκιππου και αδελφή της Φοίβης
ΙΛΙΟΝΕΥΣ
ΘΕΣΤΩΡ
ΘΕΤΙΣ
ΘΗΒΑΙΟΣ
ΘΗΡΕΥΣ
ΘΗΡΥΚΙΩΝ
ΘΗΡΩ - Τροφός το Άρη
ΘΗΣΕΥΣ
ΘΙΒΡΑΧΟΣ
ΘΟΑΣ
ΘΟΗ
ΘΟΥΚΛΗΣ Θουκιδίδης βιβλίοζ §3
Θουκυδίδης (Θεού+ κύδος: δόξα) ο δοξάζων τον θεό.
ΘΟΩΝ ΘΟΩΤΗΣ
ΘΟΩΣΑ
ΘΡΑΣΙΟΣ
ΘΡΑΣΟΚΛΗΣ
ΘΡΑΣΣΑ - ( γυναίκα του ΙΠΠΩΝΟΥ, μητέρα του ΠΟΛΥΦΟΝΤΗ )
ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΣ (θρασύς+ βουλεύομαι) ο τολμηρά σκεπτόμενος.
ΘΡΑΣΥΜΗΔΗΣ
ΘΡΑΣΥΜΗΛΟΣ ΘΥΕΣΤΗΣ
ΘΥΜΒΡΑΙΟΣ
ΘΥΜΕΛΗ
ΘΥΜΟΙΤΗΣ ΙΑΛΜΕΝΟΣ
ΘΩΡΑΞ
ΊΑΙΡΑ
ΙΑΝΑΣΣΑ
ΙΑΝΕΙΡΑ
ΙΑΝΘΗ
ΙΑΠΕΤΟΣ
ΙΑΣΙΩΝ
ΊΑΣΟΣ
ΙΑΣΩΝ (ίασις: θεραπεία) ο θεραπευτής.
ΙΑΤΡΟΚΛΗΣ
ΙΑΤΡΟΚΛΗΣ
ΙΔΑΙΟΣ
ΊΔΗΣΙΔΟΜΕΝΕΥΣ
ΙΘΑΙΜΕΝΗΣ
ΊΘΑΚΟΣ
ΙΚΑΡΙΟΣΙΚΕΤΑΩΝ
ΊΚΑΡΟΣ
ΙΚΜΑΛΙΟΣ
ΙΛΑΕΙΡΑ Κόρη του Λεύκιππου και αδελφή της Φοίβης. - συζ. Του Διόσκουρου Κάστορα, μ. Του Άναξι.
ΙΛΑΕΙΡΑ - Κόρη του Λεύκιππου και αδελφή της Φοίβης
ΙΛΙΟΝΕΥΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου