Νύχτα χωρίς όρια, γεμάτη ανθρώπους να περιτριγυρίζουν στους δρόμους
της πόλης. Ο ένας δίπλα στον άλλον και σιγά σιγά να πυκνώνουν. Γίνονται όλοι μάζα,
μπλέκονται και ξανά προχωρούν. Χωρίς πρόγραμμα, τάξη, σειρά, στόχο, αρχή και
τέλος.
Η χαρά της διαδρομής. Φωτιές που μόλις τώρα έχουν ανάψει, κάποιες έφηβες
ακόμα μεγαλύτερες και ορισμένες γερασμένες. Όμως όλες προχωρούν, πάνω σε σίδερα
κινούμενα και λαμπιρίζουν, φεγγοβολούν χωρίς στάση.
Ψυχές με μοναδικό σκοπό την
ζεύξη να έρθουν πιο κοντά. Οι αμφίεση τους διαφορετική για να ξεχωρίζει να
δείχνει το και να δηλώνει το μέσα τους. Μια αμυδρά φωτεινή πυγή να περνά πάνω
από τα κεφάλια τους, για λίγο. Αναδεικνύοντας την άλλη πλευρά τον Σείριο τον
αστέρα με το μπλε φώς.
Έρχονται σε επαφή και φωτίζονται.
Εναλλαγές.
Η κούραση δεν είναι αρκετή για να τους καταβάλλει.
Οι συνεχιστές του ονείρου.
Το παν είναι η εξέλιξη, να κάνοντας τον δικό τους κύκλο μέσα
στον χωροχρόνο.
Λέτε να είμαι και εγώ, και εσύ και μετά…
Μηδ΄ αναβάλλεσθαι ές τ΄ αύριον. Ούτε να αναβάλλεις για αύριο.
ΗΣΙΟΔΟΥ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΣ στ. 410.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου