Παιδί του ουρανού και της Γαίας… πολίτης του αιθέρα, πόλη
μου είναι ο έναστρος ουρανός… αἰθέρος εἰμὶ πολίτης· οὐρανὸς ἀστερόφοιτος ἐμὴ πόλις… ΝΟΝΝΟΣ - ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΑ βιβλίο 44
στιχ. 172.
Περπατάς, μετακινείσαι, γυρνάς, δεν μπορείς να καθίσεις σε
ένα μέρος.
Φορτίζεσαι και αποφορτίζεσαι, ο Ήλιος (Ἠέλιος)
σε έσπειρε και σε γεμίζει με ενέργεια και ο Ύπνος με την περιπλανώμενη Σελήνη
σε ξεκουράζει από τον κάματο της όλης ημέρας.
Όμως ξεφεύγεις ξανά και ξανά τρέχεις αλλά δεν είσαι εδώ. Το σώμα
σου σε δεσμεύει, σε περιορίζει. Το πνεύμα σου όμως μέσω της ψυχής απογειώνεται,
ίπταται σε διαφόρους κόσμους ταυτόχρονα και παράλληλα. Η πυραμίδα της νόησης
αυξάνεται. Βάση της είναι η Γαία – εσύ, η οικογένεια, οι συγγενείς, οι φίλοι,
οι γνωστοί - όλοι είσαστε ένα, μία ψυχή… και η κορυφή της πυραμίδας, το Φώς, το
Θείο, ο Ον…
Ανακαλύπτεις ψάχνεις ερευνάς και περιστρέφεσαι στην
δεξιόστροφη σπείρα της ανάπτυξης, βγαίνοντας από τον εαυτό σου και πηγαίνοντας προς
την κορυφή εσύ και όλοι οι άλλοι γύρω σου… τα κομμάτια της ψυχής σου… κανείς
πάντα το καλό και το γνωρίζεις πιο είναι αυτό από μέσα σου. Δεν φοβάσαι συνέχισε…
Όταν τα σώματα γίνονται μαλθακά και οι ψυχές χάνουν τη
δύναμή τους… Των σωμάτων θηλυνομένων και αι ψυχαί πολύ ασθενέστεραι γίγνονται. ΣΩΚΡΑΤΗΣ
