Ας απολαύσουμε το ταξίδι…
Η πόρτα ανοίγει ανεβαίνουμε τα σκαλοπάτια και πηγαίνουμε στην θέση μας. Εμείς επιλέξαμε την συγκεκριμένη διαδρομή, την θέση όμως, τον οδηγό; Έχουμε δικαίωμα επιλογής; Ενδεχομένως και ναι. Για να καταφέρεις οποιοδήποτε πράγμα θα πρέπει να έχεις βοήθεια και ασφαλώς να είσαι σε μια ομάδα – ομαδικότητα – κοινωνικό σύνολο. Όμως ποίος ηγείται στην ομάδα ο ηγέτης ο αυτοπροτινόμενος σε ψηφοφορία ή επιλεγμένο από την ομάδα δια στόματος και φανερά; Ηγέτης είναι αυτός που μπορεί να συνθέτει και να γνωρίζει την θέση του κάθε φορά μπροστά στην μέση ή και πίσω από την ομάδα. Εμείς έχουμε τέτοιους;
Η διαδρομή αρχίζει και ανάλογα την θέση που βρισκόμαστε αντιλαμβανόμαστε – βλέπουμε και αισθανόμαστε όχι τα ίδια με τον διπλανό μας εμπρός και πίσω από εμάς. Οι πρώτες δύο – τρείς θέσεις βρίσκονται περίπου στο ίδιο επίπεδο με τον οδηγό – αρχηγό – ηγέτη…
Η περιήγηση στην αρχή πηγαίνει καλά όμως στην συνέχεια ο δρόμος γίνεται δύσκολος με στροφές επικίνδυνες, κατηφορικός και ολισθηρός. Οι μπροστά επιβάτες το αντιλαμβάνονται οι πίσω όμως; Όχι, χαίρονται και γελούν, περνάν καλά απολαμβάνουν το ταξίδι!!!
Ο οδηγός αρχίζει να παρεκτρέπεται υπάρχει κίνδυνος το όχημα να βρεθεί εκτός πορείας και ενδεχομένως και στον γκρεμό – τάρταρα.
Εσύ που είσαι μπροστά τι κάνεις; Αντιδράς – Φωνάζεις για να ακούσουν οι πίσω; Αναλαμβάνεις να πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου; Αυτό είναι δημοκρατικό; Και ποίος επέλεξε τον οδηγό; Ο νόμος, οι κανόνες, εμείς; Μήπως περιμένεις την κατάλληλη στιγμή λίγο πριν το τέλος να επέμβεις και ενδεχομένως να τους σώσεις και να σωθείς ανακηρύσσοντας εσένα αυτομάτως ήρωα.
Αλήθεια τι θα κάνουμε τώρα…
