Η ΦΥΛή ΘέΛΩ-ΘέΛΩ

Ο Έλληνας χρειάζεται ένα πιάτο φαί για να ζήσει απλά ειρηνικά…
Ο Έλληνας χρειάζεται δύο αυτοκίνητα, τρία σπίτια, δύο μηχανές… θέλει, θέλει, για ζήση απλά και ειρηνικά… Ανήκουμε στην φυλή Θέλω Θέλω; Τα θέλω όλα τώρα;
Έχουμε φτάσει σε σημείο της υπερκατανάλωσης και δεν ικανοποιούμαστε σε τίποτα, δεν κάνουμε μία στάση ποτέ!!! Έχουμε φτάσει σε σημείο να αγοράζουμε για να έχουμε και όταν έχουμε ή δεν τα χρειαζόμαστε ή τα πετάμε στον κάλαθο των αχρήστων και χωρίς ανακύκλωση. Σίγουρα πολλοί θα λένε εμείς τι να κάνουμε δηλαδή τώρα; Το πρώτο είναι να κοιτάξουμε τα απορρίμματα που παράγουμε και κατόπιν θα διαπιστώσουμε τι καταναλώνουμε και πόσο. Φυσικά όλοι θα γνωρίζεται την τελευταία μόδα, πάω για ψώνια για να θεραπευτώ. Ψωνίζω άρα υπάρχω; ψωνίζουμε κάτι που το χρειαζόμαστε, πραγματικά αυτό που έχουμε ανάγκη για την επιβίωση μας; Και τι χρειαζόμαστε πραγματικά; γιατί εάν το καλοσκεφτείτε τι θέλει η φύση από εμάς; Μήπως απλά να υπάρχουμε; Και τι θέλουμε για να υπάρχουμε; (στέγη, τροφή, ενδυμασία;)… αλλά με μέτρο.
Όλοι θα έχετε δει την διαφήμιση κινητής τηλεφωνίας χρησιμοποιώντας την λέξη θέλω.
Θελωθελήτες και θελωθελήτισες τι θέλετε;
Μήπως πρέπει να κάνουμε λίγο κράτι, να μειώσουμε τα θέλω μας σε βαθμό που να είναι ανεκτώς Πρωταρχικά θα μπορούσαμε να πούμε πως υπάρχουν τρία είδη ανθρώπων: ο φιλόσοφος, ο φιλόνικος, ο φιλοκερδής.
Ο πρώτος διψάει για γνώση και μάθηση και για την αντικειμενική αλήθεια.
Ο δεύτερος θέλει τιμές, νίκες, δόξα και είναι φιλόδοξος.
Ο φιλοκερδής θέλει να μπορεί να εξοικονομεί περισσότερα χρήματα και στρέφεται αποκλειστικά στο κέρδος. (Πλάτων- Πολιτεία Θ΄).
Εσύ σε ποιο είδος ανήκεις; Τι θα λέγατε να βάζαμε σαν σύνθημα της ζωής μας… Θέλω να μην Θέλω…

ΠΕΡί ΤΟΥ ΜΗΔΕΝόΣ Ο ΛόΓΟΣ

Μηδέν. Απεικονίζει το τίποτα; Διαμορφώνει μία βάση; Φανταστικό ή πραγματικό; Υπάρχει στα αλήθεια; Μεδέν, αλήθεια τι μας δένει με αυτό τον αριθμό που συμβολίζει το κανένα; Πιστεύω πως όλοι μας ζούμε σε ένα φυσικό κόσμο πάνω σε ένα πλανήτη που ονομάσαμε γη. Φυσικά εάν ψάξουμε γύρω μας, μέσα μας, επάνω μας, κάτω μας θα διαπιστώσουμε ότι στην φύση δεν υπάρχει καμία ποσότητα μηδέν. Ακόμα και στο ποιο ελάχιστο μέτρο υπάρχει κάτι, δυστυχώς η ευτυχώς όσο και εάν διασπάσουμε ή εάν χωρίσουμε μια ποσότητα θα αποτελείτε από μία άλλη και όσο θα προχωράμε θα βρίσκουμε κάποιο μέγεθος. Όταν θα έχουμε φτάσει στο άτομο = άτμητων (αυτό που δεν διασπάτε) πάλι δεν θα έχουμε φτάσει στο μηδέν αλλά στο ελάχιστο. Εάν τον αριθμό μηδέν τον έχουμε βάλει σαν μία βάση πώς είναι δυνατόν να στηριζόμαστε σε κάτι που δεν υπάρχει, παρά μόνο στην φαντασία μας και στην συνέχεια η βάση να μας στηρίζει και να προχωράμε στο ένα (μονάς) δύο (δυάς) τρία ( τριάδα) και ούτε καθεξής γιατί όλοι οι αριθμοί εκτός του μηδενός είναι υπαρκτοί και σαν ποσότητα και σαν μέγεθός. Θέλουμε συνειδητά να ζούμε σε ένα ψέμα;
Βάλτε στο μυαλό σας μία υπέροχη εικόνα και τώρα φανταστείτε να μην υπήρχε π.χ. μηδέν θάλασσα, μηδέν αέρας, μηδέν δάσος, μηδέν άστρα, μηδέν άνθρωποι, μηδέν σκέψεις, μηδέν όνειρα… Πραγματικό χάος!!! Μηδέν, έλλειψη αξίας, δεν μπορεί να γίνει παραδεκτό από την λογική και δεν μπορεί να σταθή λογικά.