Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

Ο ΕΛΕύΘΕΡΟΣ ή ΜΗ, άΝΘΡΩΠΟΣ.



Υπάρχει η χαρά της ελευθερίας ή χαρά της δέσμευσης;
Που  επιλέγεις εσύ να βρίσκεσαι;
Ποίος είναι ελεύθερος αυτός που υπακούει σε εντολές, που πράττει αυτόνομα και αυτόβουλα;
Αυτός που δεν έχει ανάγκη κανέναν;
Αυτός που κάνει ότι θέλει και έχει την δικιά του πορεία της μοναξιάς;
Είσαι αυτός;


Ποίος είναι δεσμευμένος;
Αυτός που επιλέγει να πηγαίνει με τους άλλους – όχλο;
Αυτός που δεν έχει την δυνατότητα να λέει και να πράττει αυτά που αυτός πιστεύει;
Αυτός που ζει, εργάζεται, διαβιώνει μαζί με άλλους;
Εσύ τι είσαι ή τι θα ήθελες να είσαι;
Εάν κάποια στιγμή της ζωή σου έρχονταν κάποιος και σου έθετε την εξής ερώτηση: {επιλέχτηκες να φύγεις από αυτόν τον τόπο και θα πάς σε ένα άγνωστο μέρος, επίπεδο, χρόνο}. Εσύ τι θα αποφάσιζες να ταξιδεύσεις μόνος σου και να είσαι εσύ ο κυβερνήτης του σκάφους σου, ή θα επέλεγες να ταξιδεύσεις με ένα μεγάλο σκάφος μαζί με άλλους και δεν θα έχεις κανένα δικαίωμα γνώμης;  


Ελεύθερος άνθρωπος είναι αυτός που μπορεί να κάνει αυτό που θέλει την στιγμή που το θέλει, τώρα δηλαδή…
Νομίζω πως δεν υπάρχουν ελεύθεροι άνθρωποι…
Αυτό που μας δίνει ζωή μας σκοτώνει ταυτόχρονα και δεν είναι άλλο από την τροφή μας…
Χωρίς αυτή θα ήμασταν πραγματικά ελεύθεροι, δεν θα χρειαζόταν να δουλεύουμε, να παράγουμε, να υποθηκεύουμε και μετά να δημιουργούμε την διαφορά. Εγώ έχω εσύ δεν έχεις και για να έχω πρέπει να αποθηκεύσω. Όπου υπάρχει αποθήκη υπάρχουν και τρωκτικά…
Αποθήκη σημαίνει αρχή χωρίς τέλος…


Εκλυτέον εαυτούς εκ του περί τα εγκύκλια και τα πολιτικά δεσμωτηρίου. 
Θα πρέπει να απελευθερωθούμε από τις καθημερινές και δημόσιες ασχολίες που μας δεσμεύουν. ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ.