Σάββατο 25 Απριλίου 2009

ΤΕΤΡάΔΙΟ ΛΟΓΙΚήΣ Γ΄


Περπατώντας μονάχος την μέρα ευτυχής ψάχνεις να βρεις λύση που δεν έχεις σκεφτεί μέχρι τώρα αυτή που σε έκανε να κλείνεις το μυαλό σου σε λάκκο από ψάρια με κονσέρβες μυρίζουν την ευωδία του δυόσμου γιατί να είσαι το αγκάθι με ροζ χρώμα.

Τα μικρά ακόντια στην πλάτη και το κεφάλι σου πλατύ σαν λίμα τα δόντια σου πολλά και λίγα σου έχουνε στρίψει την μεγάλη σου βίδα για να μπορέσεις να χτενίσεις μια τρίχα χωρίς να έχεις την ανάγκη του χεριού σου προσπάθησε να καταλάβεις την αξία της κίας είναι μικρή γιατί αλλιώς θα έχεις την κατάληξη στον κάλαθο αχρήστων.

Μέσα από τα θολά μάτια σου βλέπω τις κόρες των ματιών σου που ανεμίζουν πάνω στα κύματα έχοντας αέρα και πανιά το πρόσωπο σου φευγάτο αναστατωμένο από παντού.

Το παπί σου μου θυμίζει την σιγουριά του εαυτού σου περπατώντας πάνω στην κόψη του ξυραφιού θυμίζοντας πόσο έχεις πιεί εκείνο το βράδυ χωρίς φεγγάρι με το πρωινό άστρο να σου χαϊδεύει τα κατά ξανθά μαλλιά Ελένη.

Πόλεμος γεμάτος δώρα και πρόθεση για το φαινόμενο που θυμίζει το μεγάλο θαύμα το ένατο.

Σάββατο 11 Απριλίου 2009

ΤΕΤΡάΔΙΟ ΛΟΓΙΚήΣ Β΄



Σύννεφα από προθέρμανση του χαροκόπου σου από μεγάλα βαρέλια κρασί με αγκαλιές και φιλιά τώρα που είναι νωρίς σβήνει ένας καμός φαντασμένος από εικοσάρικα γεμάτος γυναίκες χρόνια με πρόσωπα που στήσανε τα χρόνια.

Καθημερινά στόματα και άγνωστες λέξεις να έχουν εισβάλει στο μέλλον σου και να ατενίζουν το μεγάλο χάσμα της προσωπικότητας σου κάπως απόρθητος πύργος γεμάτος μουτζουρωμένους τοίχους από κάθε γωνιάς λογής σημαίας και τύψη για το περιβάλλον σου.

Χωρίς ανάσα τα παιδία σου τραγουδάνε για τα παλιά που έχουν χαθεί και έχουν γίνει όλα πλαστικά τα φιλά σου ψεύτικα σαν την ομίχλη θαμπά χάνονται χωρίς ανάσα πως γυρνά μέσα σε αυτή την γειτονιά από την μόλυνση του πνευματικού σου χωρίς αγάπη φωνή να μου μιλάς τραγούδα.


Κοντά μας έχουμε την χάρη τα φώτα που μας χάρισες εσύ μέσα σε κόσμους αλλοπρόσαλλους θυμίζουν ανεκτικότητα δείχνεις γύρω στα θέματα που σε αφορούν χωρίς να έχεις καρδία κρυστάλλινη καμπάνα να λαμπιρίζει την ανάσα σου μικρή.


Γυαλιά να αναστενάζουν με χαρά πρόκες πολεμάνε πικρά σφυριά να σου βαρούν το λογικό φωνάζουν την αλήθεια γέλα αν μπορείς χωρίς κουτάκια φιλαράκια με τα πολύ μικρά σου δακτυλάκια κράτησε τα γιατί ίσως σε χρειαστούνε άλλη φορά με παρμένα ζωή.

ΤΕΤΡάΔΙΟ ΛΟΓΙΚήΣ Α΄


Η απλότητα της ευχαρίστησης σου λύνει τα χέρια από κάθε είδους προσβολής και ανοησίας που θα μπορούσες να κάνεις κάτω από τις συνθήκες της μεγάλης σου χαράς με πρόθεση για το αύριο.

Χαρακτηρισμός του μεσημεριανού σου φαγητού είναι βίδα του έκτου σου προσώπου σου που έχει την μοιραία και ανοξείδωτη λαμαρίνα να μπορέσει να καταλάβει πόσα θα σου έχουν κάνει όταν είσαι μόνος σου μέσα στο πέλαγος και ψάχνεις να βρεις το χαμένο ουρανό.

Μεθυσμένη πολιτεία την νύχταν του πρωινού σου φεγγαριού κάτω από την όχθη του όστρακου όπου έχει γκρεμίσει το κάμα της πίτας στην σκέψη του αυγερινού να σου συνηθίζει να έχεις την απαίτηση να είσαι αγαπητικός της βοσκοπούλας όπου έχει την χαρά του αποχαιρετισμού σου.

Καθημερινή σκέψη το ψωμί σου να σου θυμίζει το πόσο έχεις φάει κάθε φορά που μεγαλώνεις με αγάπη και χαρά με απογοήτευση και λύπη και πρόθεση να προσπεράσεις την καμήλα μέσα στα παγόβουνα όπου είναι αραγμένη με προσοχή και χάρη αγοράζοντας το πρόχειρο χαρτί σου που είχες ξεχάσει στο χωράφι με τα καλαμπόκια.

Η ηρεμία της γαλήνης έχει το θράσος να κατευθύνεται μέσα σε τόπους μαγικούς και σε κοιτάσματα γεμάτα προσωπικότητες από ανθρώπους αυτάρκες και μελλοντικά τρελαμένους να σου προξενούν την χαρά και το δόγμα για το αυγό της κόκκινης τρύπας στο κάτω δάπεδο του εγκεφάλου.

Τετάρτη 8 Απριλίου 2009

ΑΡΧΑίΑ ΕΛΛΗΝΙΚά ΟΝόΜΑΤΑ Α-Δ

Οι Έλληνες ( όπως και σε όλα τα άλλα ) είναι οι μόνοι που είπαν περί του όντος, και της οντότητας και απέδωσαν σε αυτά ένα γνώρισμα και σημασιολογικά καθοριστικό στοιχείο : ΤΟ ΟΝΟΜΑ ( ον + ομα ). Διά αυτού το ον συνδέεται και επικοινωνεί με τα άλλα όντα και με τον εαυτόν του . Έτσι σε κάθε αντικείμενο, σε κάθε άτομο και σε κάθε έννοια δόθηκε ένα όνομα. Στην αρχαία Ελλάδα είναι χιλιάδες τα ονόματα και η γλώσσα έτσι πλασμένη ώστε συνεχώς να δημιουργεί νέα ονόματα. (Σε έρευνα που έχω πραγματοποιήσει σε αρχαία κείμενα έχω βρει πάνω από 4300 ονόματα και συνεχίζω). Το όνομα ορίζει και πολυεπίπεδα χαρακτηρίζει τον ονομαζόμενο, από ηχοποιητική άποψη και από συμβολική άποψη ακτινοβολώντας ένα συνεχή κραδασμό που από την μια διαρκώς υπενθυμίζει το γεγενημένο και από την άλλη ωθεί προς το επιδιωκόμενο. Το όνομα έχει περιεχόμενο βαθύτατο . Το όνομα σημαίνει . Οι Έλληνες του Ομήρου φέρουν κατά κανόνα ονόματα σύμφωνα με την δράση τους. Ο Αγαμέμνων (άγαν + μίμνω ή μένω) [επίμονος αλλά και μεγαλοπρεπής άντρας]. Ο Οδυσσεύς~ (οδύσσομαι : διώκομαι) [ο διωκόμενος υπό των θεών]. Ακόμα συνοδεύονται και με το πατρώνυμο Αχιλλεύς ο Πηλείδης (γιος του Πηλέως) , Αγαμέμνων ο Ατρείδης (γιος του Ατρέα) κ.λ.π. Λόγου της συνήθειας αυτής πολλές φορές αντί για την μνεία του πατρικού ονόματος το όνομα της πόλης καταγωγής. Ηρόδοτος ο Αλικαρνασσεύς, Θουκιδίδης ο Αθηναίος κ.λ.π. Επίσης εκείνο που ποτέ δεν έγινε κατά την αρχαιότητα να συνδεθεί τον όνομα κάποιου με το αξίωμα του ακόμα και μετά θάνατον π.χ. (στρατηγός Περικλής). Ήταν πάντοτε Περικλής ο Ξανθίππου.
Σας παραθέτω μερικά Αρχαία Ελληνικά Ονόματα:
ΑΒΑΡΒΑΡΕΗ
ΆΒΑΣ
ΑΒΙΑ - (Αβιά) Θυγατέρα του Ηρακλέους.
ΆΒΛΗΡΟΣ
ΑΒΡΟΤΕΛΕΙΑ
ΑΓΑΘΟΚΛΕΙΑ - (αγαθή+ κλέος) η έχουσα καλή φήμη
ΑΓΑΘΟΚΛΗΣ Βασιλιάς των Συρακουσών, (αγαθός+ κλέος) ο έχων καλή φήμη.
ΑΓΑΘΟΝΙΚΗ - (αγαθή+ νίκη) η νικήτρια ένδοξης νίκης.
ΆΓΑΘΥΡΣΟ
ΑΓΑΘΩΝ Τραγικός ποιητής, φίλος του Ευριπίδη και του Πλάτωνα.
ΑΓΑΚΛΕΗΣ
ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
ΑΓΑΠΗΝΩΡ
ΑΓΑΜΗΔΗ
ΑΓΑΣΘΕΝΗΣ
ΑΓΑΣΤΡΟΦΟΣ
ΑΓΑΥΗ
ΑΓΕΛΑΔΑΣ Αργείος γλύπτης, δάσκαλος του Φειδία.
ΑΓΗΝΩΡ
ΑΓΗΣΑΝΔΡΙΔΗΣ
ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ
Αγησίλαος ( άγω+ λαός) ο ικανός ηγέτης .
ΑΓΗΣΙΠΟΛΙΣ
ΑΓΗΣΙΣΤΡΑΤΗ
ΑΓΗΣΙΣΤΡΑΤΟΣ
ΑΓΗΣΙΧΟΡΑ
ΑΓΙΑΤΙΣ
ΑΓΙΔΩ
ΑΓΙΣ
ΑΓΚΑΙΟΣ
ΑΓΛΑΪΗ
ΑΓΛΑΥΡΟΣ
ΆΓΡΙΟΣ
ΑΓΥΛΑΙΟΣ
ΑΓΧΙΑΛΟΣ
ΑΓΧΙΣΗΣ Πατέρας το Αινεία τον οποίον κουβάλησε στους ώμους του μετά την
ΑΔΑΜΑΣ
ΑΔΕΙΜΑΝΤΟΣ αδερφός του Πλάτωνα
ΆΔΜΗΤΟΣ
ΆΔΡΑΣΤΟΣ
ΆΔΡΗΣΚΟΣ
ΑΔΡΗΣΤΗ
ΑΘΗΝΑΙΗ
ΑΕΡΟΠΗ - ( μητέρα ΑΓΑΜΕΜΝΩΝΟΣ και ΜΕΝΕΛΑΟΥ )
ΆΖΕΥΣ
ΑΗΤΩΡΑΙΑΚΟΣ
ΑΘΑΜΑΣ Βασιλιάς του Ορχομενού, πατέρας του Φρίξου και της Έλλης.
ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ (Αθήναι+ αγορά) ο σοφός αγορητής
ΑΘΗΝΑΙΟΣ
ΑΘΗΝΟΔΩΡΟΣ (Αθηνά+ δώρο) δώρο της Αθηνάς, ο σοφός.
ΑΙΑΣ
ΑΙΓΙΑΛΙΑ
ΑΙΓΙΣΘΟΣ
ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ
ΑΪΔΩΝΕΥΣ
ΑΙΗΤΗΣ - Βασιλεύς της Κολχίδος κατά την περίοδο της Αργοναυτικής Εκστρατείας
ΑΙΘΗ
ΑΙΘΡΑ - Κόρη το βασιλιά ΠΥΘΕΑ και μητέρα του ΘΗΣΕΑ από τον ΑΙΓΕΑ.
ΑΙΘΡΗ
ΑΙΘΩΝ
ΑΙΜΩΝ
ΑΙΝΕΙΑΣ
ΑΙΟΛΟΣ
ΑΙΟΛΟΣ
ΑΙΣΗΠΟΣ
ΑΙΣΥΗΤΗΣ
ΑΙΣΥΜΝΟΣ
ΑΙΣΧΙΝΗΣ, Αθηναίος φιλόσοφος.
ΑΙΣΧΥΛΟΣ αυτοεξορίστηκε στη Σικελία για να αποφύγει την καταδίκη του από τον Άρειο Πάγο, επειδή αποκάλυψε μυστικά των Ελευσινίων Μυστηρίων, στην τραγωδία, Προμηθέας Δεσμώτης.
ΑΙΣΩΝ
ΑΙΤΩΛΟΣ
ΑΚΑΜΑΣ
ΑΚΕΣΤΩΡ
ΆΚΑΝΘΟΣ
ΆΚΑΝΘΟΣ
ΑΚΑΡΝΑΝ Γιος του Αλκμαίωνος και της Καλλιρόης, θυγατρός του Αχελώου.
ΆΚΑΣΤΟΣ Υιός του Πελία που έλαβε μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία
ΑΚΕΣΩ Κόρη του Ασκληπιού
ΑΚΡΙΣΙΟΣ Βασιλεύς του Άργους, πατέρας της Δανάης.
ΑΚΡΟΝΕΩΣ
ΑΚΡΟΤΑΤΟΣ
ΑΚΤΙΣ - (Ακτίς) Κόρη του αστρονόμου Ευδόξου του Κνιδίου.
ΑΛΑΣΤΩΡ
ΑΛΕΓΗΝΩΡ
ΑΛΕΚΤΡΥΩΝ
ΑΛΕΚΤΩΡ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ (αλέξω: απομακρύνω+ ανήρ) ο απωθών τους άνδρες, ο ανδρείος.
ΑΛΕΞΙΠΠΙΔΑΣ
ΑΛΘΑΙΗ
ΑΛΙΗ
ΑΛΙΘΕΡΣΗΣ
ΆΛΙΟΣ
ΑΛΚΑΘΟΟΣ
ΑΛΚΑΜΕΝΗΣ
ΑΛΚΑΝΔΡΗ
ΑΛΗΥΟΝΗ
ΑΛΚΑΝΔΡΟΣ
ΑΛΚΗΝΩΡ, Ηρόδοτος βιβλίοα §82
ΆΛΚΗΣΤΙΣ (αλκή+ εστία) η χάρη της οικογενείας
ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ (αλκή+ βία) ο τολμηρότατος.
ΑΛΚΙΜΕΔΩΝ
ΆΛΚΙΜΟΣ
ΑΛΚΙΝΑΔΑΣ
ΑΛΚΙΝΟΟΣ
ΑΛΚΙΠΠΗ
ΑΛΚΜΑΙΟΝΑΣ
ΑΛΚΜΑΙΩΝ ο Κροτωνιάτης ήταν γιος του Πειρίθου και μαθητής του Πυθαγόρα
ΑΛΚΜΕΩΝ, Ηρόδοτος βιβλίοα §59
ΑΛΚΜΗΝΗ (αλκή+ μήνη: σελήνη) η ακτινοβολούσα.
ΆΛΚΩΝ - Καλλιτέχνης των Μυκηναϊκών χρόνων (αναφέρεται από τον Πλίνιο), κατασκεύασε ανδριάντα του Ηρακλέους από σίδηρο
ΆΛΤΗΣ
ΑΛΩΕΥΣ
ΑΜΑΘΕΙΑ
ΑΜΑΛΘΕΙΑ, Η αίγα που θήλασε τον Δία
ΑΜΕΙΝΙΑΣ αδελφος του αισχυλου. Πολέμησε στη ναυμαχια της σαλαμινος. Ο πρωτος που επιτεθηκε
ΑΜΙΣΣΟΣ Υιός του Απόλλωνα και της Δρυόπης.
ΑΜΙΣΩΔΑΡΟΣ
ΑΜΥΝΤΩΡ
ΑΜΟΜΦΑΡΕΤΟΣ
ΑΜΦΑΡΗΣ
ΑΜΦΙΑΛΟΣ (γιος της Ανδρομάχης)
ΑΜΦΙΑΡΑΟΣ
ΑΜΦΙΔΑΜΑΣ
ΆΜΦΙΚΛΟΣ
ΑΜΦΙΘΕΑ ή ΑΜΦΙΘΕΗ σύζυγος του ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ, μητέρα του ΟΦΕΛΤΟΥ ή ΑΡΧΕΜΟΡΟΥ ( Απολλόδωρος Ι, 104).
ΑΜΦΙΘΕΗ
ΑΜΦΙΘΟΗ
ΑΜΦΙΚΛΗΣ (σύζυγος της εταίρας Χρυσογόνης)
ΑΜΦΙΛΟΧΟΣ υιός του ΑΜΦΙΑΡΑΟΥ και της ΕΡΙΦΥΛΗΣ του ΑΛΚΜΑΙΩΝΟΣ
ΑΜΦΙΛΥΤΟΣ, Ηρόδοτος βιβλίοα §62
ΑΜΦΙΜΑΧΟΣ
ΑΜΦΙΜΑΧΟΣ
ΑΜΦΙΜΕΔΩΝ
ΑΜΦΙΝΟΜΟΣ
ΑΜΦΙΝΟΜΗ
ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ
ΆΜΦΙΟΣ
ΑΜΦΙΤΡΥΩΝ
ΑΜΦΙΩΝΑΝΔΡΑΙΜΩΝ
ΑΝΑΚΤΩΡ
ΑΝΑΞΑΝΔΡΙΔΗΣ, βασιλιάς της Σπάρτης (Ηρόδοτος βιβλίοα §67)
ΑΝΑΞΑΡΧΟΣ (περ. 380 -320 π.Χ.) Ανήκει στη σχολή των Αβδήρων, φιλόσοφος που απηχεί ιδέες του Δημόκριτου και του Πρωταγόρα
ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ, ο Μιλήσιος υιός του του Πραξιάδη.
ΑΝΑΞΙΜΕΝΗΣ (Προσωκρατικός, έζησε στη Μίλητο, ασχολήθηκε και με την αστρονομία, 585-527 π.Χ.)
ΑΝΑΞΩ
ΑΝΔΟΚΙΔΗΣ (Έργα του: Άπαντα, εκδ. Κάκτος «ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ»)
ΑΝΔΡΟΚΛΗΣ (ανήρ+κλέος) ο ένδοξος.
ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ - (ανήρ+μάχομαι) η πρόμαχος, κόρη του βασιλιά ΗΕΤΙΩΝΑ, σύζυγος του ΕΚΤΟΡΑ και μητέρα του ΑΣΤΥΑΝΑΚΤΑ.
ΑΝΘΕΜΙΣ
ΑΝΘΕΜΙΩΝ
ΑΝΘΗ, κόρη του Υάκινθου.
ΑΝΘΗΔΟΝΙΟΣ Πατέρας του Γλαύκου, τον αναφέρει ο Αισχύλος.
ΆΝΤΕΙΑ
ΑΝΤΗΝΩΡ
ΑΝΤΙΚΛΕΙΑ - Μητέρα του Οδυσσέα.
ΆΝΤΙΚΛΟΣ
ΑΝΤΙΛΟΧΟΣ
ΑΝΤΙΜΑΧΟΣ
ΑΝΤΙΝΟΟΣ
ΑΝΤΙΟΠΗ
ΆΝΤΙΠΠΟΣ
ΑΝΤΙΦΑΤΗΣ
ΑΝΤΙΦΟΝΟΣ
ΑΝΤΙΦΗΜΟΣ, Ρόδιος ιδρυτής της Γέλας μαζί με τον Έντιμο από την Κρήτη, Θουκιδίδης βιβλίοζ §4
ΑΝΤΙΩΡΟΣ
ΑΞΙΟΘΕΑ
ΆΞΥΛΟΣ
ΑΠΟΛΛΩΝ
ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ (Απολλώνιος) (α) Ρόδιος ποιητής, Γ’ π.Χ., (β) ο Περγαίος, μέγας μαθηματικός της Αλεξανδρειανής περιόδου, κ.ά.
ΑΡΑΚΟΣ
ΑΡΑΤΟΣ (Έγραψε «Τα φαινόμενα» το 270 π.Χ., βιβλίο αστρονομίας που αφού μεταφράστηκε στα Λατινικά, γνώρισε μεγάλη αποδοχή και στους Ρωμαϊκούς και Βυζαντινούς χρόνους)
ΑΡΑΧΝΗ - Αθηναία κόρη. ΑΡΙΣΒΗ (γυναίκα του ΠΡΙΑΜΟΥ )
ΑΡΓΕΑΔΗΣ
ΑΡΕΤΑΩΝ
ΆΡΓΗ
ΑΡΓΥΛΕΩΝΙΣ,
ΑΡΕΘΟΥΣΑ, νύμφη που ζούσε στα δάση
ΑΡΕΤΗ
ΑΡΕΥΣ
ΑΡΗΙΘΟΟΣ
ΑΡΗΪΛΥΚΟΣ
ΆΡΗΣ
ΑΡΗΤΗ
ΆΡΗΤΟΣ
ΑΡΙΑΔΝΗ - (άρι: πολύ+ αγνή) η αγνότατη. Κόρη του βασιλιά ΜΙΝΩΑ και της ΠΑΣΙΦΑΗΣ, ερωτεύτηκε τον ΘΗΣΕΑ που τον βοήθησε να βγει από τον λαβύρινθο .
ΑΡΙΓΝΩΤΗ
ΑΡΙΣΒΑΣ
ΑΡΙΣΒΗ (γυναίκα του ΠΡΙΑΜΟΥ )
ΑΡΙΣΤΑΓΟΡΑΣ (Αρισταγόρας) Τύραννος της Μιλήτου (500 π.Χ.)
ΑΡΙΣΤΑΙΟΣ ο Πρεσβύτερος γεωμέτρης (περί το 320 π.Χ.) (αναφορά από τον Πάππο)
ΑΡΙΣΤΙΠΠΟΣ (Αρίστιππος) Έλλην φιλόσοφος, μαθητής του Σωκράτη, ιδρυτής της Κυρηναϊκής Σχολής.
ΑΡΙΣΤΟΒΟΥΛΟΣ (άριστος+ βουλή) ο άριστος σύμβουλος, αρχιτέκτων
ΑΡΙΣΤΟΓΕΝΗΣ (άριστος+ γένος) ο ευγενής.
ΑΡΙΣΤΟΔΑΜΟΣ
ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΣ Μεσσήνιος ήρωας του Αου Μεσσηνιακού πολέμου (743-742 π.Χ.).
ΑΡΙΣΤΟΔΙΚΟΣ Ρόδιος επιγραματοποιός
ΑΡΙΣΤΟΚΛΗΣ (άριστος+κλέος) ο έχων άριστη δόξα, έγινε Πλάτων λόγω της ευρύτητας του μετώπου του
ΑΡΙΣΤΟΚΛΗΤΟΣ
ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΗΣ
ΑΡΙΣΤΟΛΑΪΔΗΣ, Ηρόδοτος βιβλίοα §59
ΑΡΙΣΤΟΜΑΧΟΣ
ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ (άριστος+ μένος) ο ανδρειότατος.
ΑΡΙΣΤΟΝΑΣ και Πυστίλος, Θουκιδίδης βιβλίοζ §4
ΑΡΙΣΤΟΞΕΝΟΣ
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ
ΑΡΙΣΤΩΝ και Περικτιόνη γονείς του Πλάτωνα, βασιλιάς της Σπάρτης
ΑΡΙΦΡΩΝ (Λυρικός Ποιητής)
ΑΡΚΕΙΣΙΟΣ
ΑΡΚΕΣΙΛΑΟΣ (Αρκεσίλαος) (α) Σκεπτικός φιλόσοφος εξ Αιολίας, (β) όνομα βασιλέων της Κυρήνης.
ΑΡΜΟΝΙΑ - Κόρη του ΑΡΗ και της ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ, σύζυγος του ΚΑΔΜΟΥ, μητέρα της ΣΕΜΕΛΗΣ.
ΑΡΜΟΝΙΔΗΣ
ΆΡΝΗ
ΑΡΠΑΛΙΩΝ
ΑΡΡΙΑΝΟΣ (Αρριανός) Ιστορικός και φιλόσοφος εκ Νικομηδείας, μαθητής του Επικτήτου. Ετεροθαλής αδελφός του Φιλίππου Β.
ΑΡΣΙΝΟΟΣ
ΑΡΥΒΑΣ
ΑΡΤΕΜΙΔΩΡΟΣ (Αρτεμίδωρος)Φιλόσοφος 2ου μ.Χ., ησχολήθη με την ονειροκριτική.
ΆΡΤΕΜΙΣ
ΑΡΧΕΔΗΜΟΣ (Αρχέδημος) Φιλόσοφος και αστρονόμος, 4ος-3ος π.Χ.
ΑΡΧΕΛΑΟΣ
ΑΡΧΕΠΤΟΛΕΜΟΣ
ΑΡΧΙΑΣ, Θουκιδίδης βιβλίοζ §3
ΑΡΧΙΔΑΜΙΑ,
ΑΡΧΙΔΑΜΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΣΠΑΡΤΗΣ
ΑΡΧΙΛΥΚΟΣ
ΑΡΧΙΠΠΗ - ( γυναίκα του ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ )
ΑΡΧΥΤΑΣ ο Ταραντίνος: (428-365 π.Χ.) Αναφέρεται σαν ο τελευταίος των Πυθαγορείων, υπήρξε δάσκαλος του Πλάτωνα και αργότερα και του Ευδόξου
ΑΣΑΙΟΣ ΑΡΚΕΣΙΛΑΟΣ
ΆΣΙΟΣ ΑΣΚΑΛΑΦΟΣ
ΑΣΚΑΝΙΟΣ
ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΗΣ
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ
ΑΣΠΑΣΙΑ
ΑΣΣΑΡΑΚΟΣ
ΑΣΤΑΦΙΣ
ΑΣΤΕΡΩΠΟΣ
ΑΣΤΟΡΟΠΑΙΟΣ
ΑΣΤΥΑΛΟΣ
ΑΣΤΥΑΝΑΞ Υιός το Έκτορα και της Ανδρομάχης.
ΑΣΤΥΝΟΟΣ
ΑΣΤΥΠΟΛΟΣ
ΑΣΤΥΟΧΕΙΑ
ΑΣΤΥΟΧΗ
ΑΣΦΑΛΙΩΝ
ΆΤΛΑΣ, ο Τιτάνας
ΑΤΡΕΥΣ
ΑΤΥΜΝΙΟΣ
ΑΥΓΕΙΑΣ
ΑΥΣΙΝΟΜΟΣ
ΑΥΤΟΛΥΚΟΣ Παππούς του Οδυσσέα, έζησε τον 4ο π.Χ. Αι., έγραψε το «Περί Ανατολών και Δύσεων» βιβλίο αστρονομίας)
ΑΥΤΟΜΕΔΩΝ
ΑΥΤΟΝΟΗ
ΑΥΤΟΝΟΟΣ
ΑΥΤΟΦΟΝΟΣ
ΑΦΑΡΕΥΣ
ΑΦΕΙΔΑΣ
ΑΦΡΟΔΙΣΙΟΣ
ΑΦΡΟΔΙΤΗ - (αφρός+αναδύω) η αφρογενής, η ωραιοτάτη.
ΑΧΕΛΟΧΟΣ
ΑΧΙΛΛΕΥΣ
ΑΧΙΛΛΕΥΣ
ΒΑΘΥΚΛΗΣ
ΑΨΕΥΔΗΣ
ΒΑΒΕΛΥΚΑ
ΒΑΚΧΙΟΣ
ΒΑΚΧΙΣ
ΒΑΛΙΟΣ
ΒΑΤΙΣ ( αδελφή του ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ, γυναίκα του ΙΔΟΜΕΝΕΩΣ )
ΒΑΥΒΩ - Αδελφή του βασιλιά της Ελευσίνας Κελεού
ΒΕΛΛΕΡΕΦΟΝΤΗΣ
ΒΙΑΣ
ΒΙΗΡΩΡ
ΒΙΤΑΛΗ
ΒΛΟΣΩΝ
ΒΟΗΘΟΣ (Βόηθος) Στωικός φιλόσοφος, 2ος π.Χ.
ΒΟΙΩ
ΒΟΙΩΤΟΣ
ΒΟΤΩΝ πιθανώς δάσκαλος του Ξενοφάνη
ΒΟΥΚΟΛΙΩΝ
ΒΡΑΣΙΔΑΣ.
ΒΡΙΑΡΕΩΣ
ΒΡΙΣΕΥΣ
ΒΡΙΣΗΙΣ
ΒΩΡΟΣ
ΒΩΡΟΣ Σύζυγος της ΠΟΛΥΔΩΡΗΣ, αδελφής του ΑΧΙΛΛΕΑ.
ΓΑΙΑ Κόρη του ΧΑΟΥΣ, μητέρα των Γιγάντων , την λάτρευαν ως μεγάλη μητέρα.
ΓΑΛΑΤΕΙ
ΓΑΛΑΤΕΙΑ Νηρηίδα.
Γανυμήδης
ΓΕΡΑΔΑΣ
Γή
ΓΛΑΥΚΗ Κόρη του βασιλιά της Σαλαμίνας, ΚΥΧΡΕΑ, σύζυγος του ΑΚΤΑΙΟΥ και μητέρα του ΤΕΛΑΜΩΝΑ.
ΓΛΑΥΚΙΑΣ - Ολυμπιονίκης Κροτωνιάτης.
Γλαύκος
ΓΛΥΚΕΡΙΑ
ΓΟΡΓΟΣ, ειδικός στις σήραγγες
ΓΟΡΓΟΦΟΝΟΣ
ΓΟΡΓΥΔΙΩΝ
ΓΟΡΓΥΘΙΩΝ (γιος του Πριάμου και της Κασσιάνειρας
ΓΟΡΓΩ - Προσωνυμία της ΜΕΔΟΥΣΑΣ, όποιος την έβλεπε απολιθωνόταν ΓΛΑΥΚΗ Κόρη του βασιλιά της Σαλαμίνας,ΚΥΧΡΕΑ, σύζυγος του ΑΚΤΑΙΟΥ και μητέρα του ΤΕΛΑΜΩΝΑ.
ΓΟΡΓΩΠΑΣ (Σπαρτιάτης ναύαρχος)
ΓΟΡΓΩΠΙΣ ( επίθετον ΑΘΗΝΑΣ )
ΓΟΥΝΕΥΣ
ΓΡYΝΗ (Γρύνη) Αμαζών επώνυμος της πόλεως Γρύνειον, ατιμασθείσα υπό του Απόλλωνος.
ΓΡΥΝΟΣ (Γρύνος) Υιός του Ευρυπύλου, βασιλέως της Μυσίας.
ΓΡΥΝΩ - (Γρυνώ) Θυγάτηρ του Απόλλωνος, κατά την μυθολογία κόρη της Γρύνης
ΓΥΓΑΙΗ
ΓΥΛΙΠΠΟΣ
ΓΥΡΤΙΑΔΗΣ
ΔΑΙΔΑΛΟΣ
ΔΑΪΘΟΣ
ΔΑΙΤΩΡ
ΔΑΙΦΑΝΤΟΣ ή ΔΑΙΦΑΝΤΗΣ (Δαϊφαντος ή Δαϊφάντης) Στρατηγός των Φωκέων, Ε’ π.Χ.
ΔΑΜΑΛΙΣ
ΔΑΜΑΣΟΣ
ΔΑΜΑΣΤΟΡΙΔΗΣ
ΔΑΡΔΑΝΟΣ
ΔΑΜΟΤΕΛΗΣ
ΔΑΜΟΧΑΡΗΣ
ΔΑΜΩ
ΔΑΜΩΝ
ΔΑΝΑΗ
ΔΑΡΗΣ. (ιερεύς του Ηφαίστου)
ΔΑΣΚΥΛΟΣ. (γιος του Ταντάλου και της Ανθεμοεισίδος)
ΔΑΥΛΗΣ - Νύμφη, κόρη του Κηφισού.
ΔΕΙΚΟΣ
ΔΕΙΜΟΣ (Δείμος) Αδελφός του Φόβου υιός του Άρεως.
ΔΕΙΝΟΚΡΑΤΗΣ, πολεοδόμος
ΔΕΙΝΟΜΑΧΗ - Αθηναία σύζυγος του ΚΛΕΙΝΙΑ, μητέρα του ΑΛΚΙΒΙΑΔΗ.
ΔΕΙΝΩ
ΔΕΙΣΗΝΩΡ
ΔΕΞΙΑΔΗΣ
ΔΕΛΦΙΣ - (Δελφίς) Κόρη του αστρονόμου Ευδόξου του Κνιδίου.
ΔΕΞΑΜΕΝΗ
ΔΕΞΙΜΑΧΟΣ
ΔΕΡΚΥΛΙΔΑΣ (Δερκυλίδας) Σπαρτιάτης στρατηγός με νικηφόρο δράση κατά των Περσών στην Ιωνία το 399 π.Χ.
ΔΕΡΚΥΛΛΙΔΑΣ
ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ Γιός του ΠΡΟΜΗΘΕΑ και της ΚΛΥΜΕΝΗΣ ή της ΠΑΝΔΩΡΑΣ, βασιλέας της Θεσσαλίας , σύζυγος της ΠΥΡΡΑΣ, πατέρας του ΕΛΛΗΝΑ, του ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΑ και της ΚΛΥΜΕΝΗΣ που γέννησε τον ΔΕΛΦΟ από την ένωσή της με τον ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ.
ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ - (Δηϊάνειρα) Κόρη του Οινέως σύζυγος του Ηρακλέους.
ΔΗΙΔΑΜΕΙΑ, σύζυγος του ΑΧΙΛΛΕΑ, μητέρα του ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΥ, θυγατέρα του βασιλέα της Σκύρου ΛΥΚΟΜΗΔΗ, που ήταν γιος του ΚΡΕΟΝΤΑ.
ΔΗΙΚΟΩΝ
ΔΗΙΜΑΧΟΣ ή ΔΑΙΜΑΧΟΣ (Δηίμαχος ή Δαϊμαχος) Ιστοριογράφος εκ Πλαταιών, Γ’ π.Χ.